- حسن مست(حَ سَ مَ)
دهی است از دهستان کسایر بخش حومه شهرستان بجنورد، 24هزارگزی جنوب باختری بجنورد. کوهستانی، معتدل. سکنۀ آن شش تن، شیعۀ فارسی زبان. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
معنی حسن مست - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حَ سَ مَ لِ)
لغت نامه دهخدا
ده کوچکی است از دهستان رستاق خمین شهرستان محلات، 16هزارگزی خمین. دارای 60 نفر جمعیت است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
(حَ سَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان کسبایر بخش حومه شهرستان بجنورد در 25هزارگزی باختر بجنورد و 7هزارگزی جنوب شوسۀ بجنوردبه مراوه تپه. کوهستانی و سردسیر است. 438 تن سکنۀ شیعۀ ترک و فارس زبان دارد. آب آن از چشمه و محصول آن غلات و بنشن است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)
(حَ سَ نِ رَسْ سی)
لغت نامه دهخدا
مکنی به ابوهاشم. نهمین تن از ائمۀ رسی در سعدا از 426 تا 430 هجری قمری فرمانروایی کرد
(حَ سَ بَ سَ)
لغت نامه دهخدا
بسیار نیک. حسن به معنی نیک است و بسن مؤکد و تابع اوست. لفظبسن علیحده معنی ندارد. (غیاث اللغات) (آنندراج)
(حَ سَ نِ حُجْ جَ)
لغت نامه دهخدا
سید محمد حسن حجت، از علمای قرن چهاردهم هجری در کربلا و کتابدارکتاب خانه محتوی مخطوطات بود. (ذریعه 289- 290)
(حَ حَ)
لغت نامه دهخدا
حکایت کندی حرکت چاروا و ستور:
او هست حست حست و من او را بچوب و سنگ
سوی عزیز دولت و دین تاز تاز تاز.
روحی ولوالجی
او هست حست حست و من او را بچوب و سنگ
سوی عزیز دولت و دین تاز تاز تاز.
روحی ولوالجی
(حَ سَ نِ مَ)
لغت نامه دهخدا
ابن عضدالدوله و برادر متوکل علی الله ملک اندلس بن یوسف بن هود جذامی شاعر صوفی مکنی به ابوعلی بود، و با یهود ارتباط میگرفت و به ایشان علم می آموخت. در مرسیه در 633 هجری قمری / 1236 میلادی متولد و در دمشق 697 هجری قمری / 1298 میلادی درگذشت. (زرکلی چ 1 ص 230)
ابن علی بن محمد طائی فقیه اهل مرسیه مکنی به ابوبکر مالکی (412-498 هجری قمری). او راست: ’المقنع’ در شرح لمع. (هدیه العارفین ج 1 ص 278)
ابن علی بن محمد طائی فقیه اهل مرسیه مکنی به ابوبکر مالکی (412-498 هجری قمری). او راست: ’المقنع’ در شرح لمع. (هدیه العارفین ج 1 ص 278)
(حُ نِ نَ سَ)
لغت نامه دهخدا
در اصطلاح علم بلاغت، آوردن کلمات را بدنبال یکدیگر بطور زیبا و رسا میباشد. و مثال آن را ’و قیل یا ارض ابلعی مائک و یا سماء اقلعی...’ (قرآن 44/11) آورده اند. (کشاف اصطلاحات الفنون از اتقان)
(حُ نِ مَ)
لغت نامه دهخدا
نیکی عاقبت. عاقبت بخیر شدن. اشاره به آیۀ قرآن است: طوبی لهم و حسن مآب. (قرآن 29/13).
بخوان تو آیۀ طوبی لهم و حسن مآب.
رجوع به حسن المآب شود
بخوان تو آیۀ طوبی لهم و حسن مآب.
رجوع به حسن المآب شود
(حُ نِ شُ تَ)
لغت نامه دهخدا
حسن در غایت صفا و بها:
این حسن شسته ای که تو داری نداشت صبح
هر چند گرد چهرۀ او آفتاب شست.
سالک یزدی (از آنندراج)
این حسن شسته ای که تو داری نداشت صبح
هر چند گرد چهرۀ او آفتاب شست.
سالک یزدی (از آنندراج)
(حَ سَ شَ سَ)
لغت نامه دهخدا
شیخ حسن شمسه، او راست: مسرهالعینین به شرح حزب ابی العینین و آن حزب ابراهیم الدسوقی است و شرح به سال 1267 هجری قمری پایان یافته و در اسکندریه 1288 هجری قمری چاپ شده است. (معجم المطبوعات)
نام قریتی است به 28 هزار و پانصدگزی شرق تکزار حکومت سنگ چارک شبرغان از متعلقات ولایت مزارشریف، این نقطه بین خط 66 درجه و 31 دقیقه و 20 ثانیۀ طول شرقی و خط 35 درجه و 56 دقیقه و 6 ثانیۀ عرض شمالی قرار دارد، (از قاموس جغرافیایی افغانستان ج 2)
(حَ سَ نِ مُ تَ)
لغت نامه دهخدا
فرزند المستنجد بالله یوسف بن مقتفی خلیفۀ عباسی. در 536 هجری قمری متولد و در 566 هجری قمری پس از مرگ پدرش به تخت نشست و المستضی ٔ بالله لقب گرفت و نه سال و هفت ماه خلافت کرد و در زمان وی حکومت عبیدیان مصر منقرض گشت. و بنام او سکه زدند و کتاب ’النصر علی مصر’ را بدان مناسبت ابن جوزی نگاشت. حسن در 575 هجری قمری درگذشت. (زرکلی چ 1 ص 243 از فوات الوفیات ج 1 ص 137)
نوعی تفنگ سرپر قدیمیوجه تسمیه ی این نام مأخوذ از اسامی دو
شنگول، سرحال